زباله‌سوزی راه حل دیگری برای دفع زباله‌ها می‌باشد که از سال‌ها قبل در کشورهای پیشرفته صنعتی مرسوم بوده‌ است. زمانی که بحث دفع زباله‌های خطرناک و بیمارستانی مطرح می‌گردد، نقش زباله‌سوزها بیشتر نمایان می‌گردد. زباله سوزی در حقیقت یکی از فناوری‌های تولید انرژی از زیست توده نمی‌باشد بلکه روشی است که با منبع زباله و استفاده از فناوری‌های احتراق و یا گازی سازی تولید انرژی می‌کند.

زباله‌سوزها به عنوان واحدهایی تعریف می‌گردند که توسط حرارت، مواد زائد را اکسید و ترکیبات باقیمانده کربنی را تا حد امکان کاهش می‌دهند. محصولات خروجي از زباله‌سوزها، دی‌اکسید کربن، آب، خاکستر و حرارت حاصل از احتراق می‌باشد. علاوه بر این، آلاینده‌های هوا نظیر ترکیبات سولفور و نیتروژن و هالوژنها و فلزات سنگین گوناگون (مانند کادمیم، جیوه و…) نیز از محصولات دیگر احتراق می‌باشند. 

در مورد بسیاری از زباله‌ها، سوزاندن یکی از بهترین و یا ضروری‌ترین شیوه‌های مدیریت زباله به شمار می‌رود. در اغلب موارد، سوزاندن تنها بعنوان مرحله پردازش برای بسیاری از زباله‌های جامد و مایع بشمار می‌آید و پسماند‌های جامد یا مایع برای مراحل بعدی دفع باقی می‌مانند.